Bohater wolności dwóch narodów

Bohater wolności dwóch narodów.

Bojownik o niepodległość w kraju i za oceanem. Naczelnik pierwszego polskiego powstania. Patriota i symbol polskiego oporu przeciw upadkowi Rzeczpospolitej w XVIII w.
Wczesne lata
Tadeusz Kościuszko pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej na Polesiu. Edukację rozpoczął w szkole pijarskiej w Lubieszowie. W tym czasie rozmyślał już nad karierą wojskową i w 1765r. wstąpił do szkoły rycerskiej w Warszawie. Rok później otrzymał patent chorążego a jego specjalizacją były fortyfikacje. W 1769r. wyjechał do Paryża jako stypendysta. Ponownie do kraju wrócił w roku 1774, był to w Polsce okres napięć po zatwierdzeniu pierwszego rozbioru. Mimo iż Kościuszko posiadał już wtedy stopień kapitana, nie było dla niego pracy.
W Ameryce
W 1776r. wybuchła wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W tym samym roku na kontynent dociera Tadeusz Kościuszko. Przyznano mu nominacje na inżyniera w stopniu pułkownika.
Podczas służby projektował i budował fortyfikacje jak np. fortecę przyszłego West Point. Ponadto zajmował się pracami oblężniczymi. W 1783r. awansowano go za zasługi do rangi generała brygady oraz nadano mu ziemię.
Po powrocie
Kościuszko wraca do kraju w 1784r. Był to czas przebudowy ustroju państwa. Osiadł na swoim gospodarstwie nie zakładając własnej rodziny. Żył przez kilka lat jako ziemianin. 1789r. jednak otrzymał królewską nominację na generała majora. Brał w wojnie polsko-rosyjskiej w obronie konstytucji 3 maja. Uczestniczył m.in. w walkach pod Dubienką. Po przegranej wojnie udał się na emigrację jak reszta polskiej, kadry oficerskiej.
Jako naczelnik
Do Polski Tadeusz Kościuszko ponownie wraca z Lipska. W kraju ustalano powstanie a na naczelnika wyznaczono ów wojskowego i patriotę. Oficjalną przysięgę złożył 24 marca 1794r. na rynku w Krakowie. Było to oficjalne rozpoczęcie narodowego powstania w , którym użyto chłopskiej siły w walce.
Jako naczelnik insurekcji Kościuszko wydał uniwersał połaniecki w, którym gwarantował chłopom opiekę państwową oraz zmniejszenie pańszczyzny.

Wojsko chłopskie pod dowództwem Tadeusza Kościuszki miało wysokie morale. Przełożyło się to m.in. na wygraną w bitwie po Racławicami. Od 13 lipca do 6 września bronił oblężonego Krakowa, który w owym czasie był miastem dobrze ufortyfikowanym. 10 października po przegranej bitwie pod Maciejowicami Kościuszko został pojmany przez Rosjan. Insurekcja zakończyła się klęską a rok później Rzeczpospolita przestała istnieć.
Po rozbiorach
Po pojmaniu Kościuszko był więziony w Petersburgu. Dopiero następca, syn Katarzyny II – Paweł I uwolnił byłego naczelnika w 1796r. Po tych wydarzeniach udał się na emigrację, najpierw do Ameryki a następnie do Paryża.
Był sceptyczny co do idei odzyskania niepodległości wraz z pomocą Napoleona. Uważał że dalsza walka jest możliwa tylko przy masowym udziale całego narodu polskiego. Mimo to współtworzył Legiony polskie we Włoszech, które walczyły u boku wojsk francuskich.
Ostatecznie Tadeusz Kościuszko jako wykształcony wojskowy i patriota nie znalazł miejsca w nieistniejącej de facto Polsce. Przebywał na obczyźnie będąc człowiekiem samotnym. Zmarł w Szwajcarii 15 października 1817r.
W Polsce i Stanach Zjednoczonych do dnia dzisiejszego jest bohaterem walki o wolność narodu. Kościuszce stawiane są pomniki, jego imieniem nazywane są ulice, skwery itd.